سلام بر دوستان و خوانندگان عزیز:

امیدوارم طاعات و عبادات همگی قبول باشد.

پس از مدتی که مشغول درس و.. بودم بالاخره فرصتی یافتم تا مطلب جدیدی بگذارم. اگر خدابخواهد تصمیم دارم از این به بعد هر دفعه قسمتی از یک کتاب مفید ومناسب را در وبلاگ بنویسم.برای شروع کتاب «اولیاء ذکر در تذکرة الاولیاء عطار» را که ساده شده همان کتاب تذکرة الاولیاء عطار میباشد را در نظر گرفتم. التماس دعا !

فتح موصلی رحمة الله علیه

(فتح بن علی موصلی معاصر سری سقطی بود.وی در سال 220 ه.ق. وفات یافته است.)

فتح موصلی شیخ زمانه خود و از بزرگان مشایخ است.صاحب همت بوده و خویشتن را از خلق پنهان می داشته است. هرجا که میرفت همانند بازرگانان دسته ای کلید در کمر میبست تا او را نشناسند ، سجاده در پیش می نهاد.

·         نقل است که روزی از فتح موصلی پرسیدند : صدق چیست ؟ و او دست در کوره آهنگری برد وپاره ای آهن تافته بیرون آورد و بر دست نهاد و گفت : صدق این است.

·         فتح گفت : امیر المؤمنین علی (علیه السلام) را به خواب دیدم و گفتم مرا وصیتی فرمای. گفت : نیکوتر از تواضع ندیدم که توانگر به درویش نماید ، به امید ثواب حق ، و نیکوتر از آن کبر درویشان است با توان گران از غایت اعتماد بر حق.

·         نقل است که کسی پنجاه درم برای فتح آورد . فتح گفت : در خبر است که هر که چیزی بیاورد بی آنکه از وی بخواهند ، آن را نباید رد کرد و یک درم بگرفت و باقی را باز داد.

·         می گفت با سی تن از پیران صحبت داشتم.جمله ایشان از ابدال و بزرگان اولیاء بودند و همه می گفتند : از صحبت خلق بپرهیز و اندک بخور.

·         گفت : ای مردم ! اگر خوردن و آشامیدن از بیمار باز گیرند بمیرد یا نه؟ گفتند : بمیرد. گفت :اگر حکمت و علم و سخن مشایخ از دل باز گیرند ، دل نیز بمیرد.

·         گفت : اهل معرفت آن قوم هستند که چون سخن گویند از خدا گویند و چون کار کنن برای خدا کنند و چون چیزی خواهند از خدا خواهند.

گفت اگر ذکر دل بر دوام باشد شادی پدید آرد. والسّلام.